Używanie respiratora może być ratunkiem dla niektórych osób. Są one stosowane w szpitalach i ośrodkach rehabilitacyjnych, aby pomóc pacjentom, którzy nie mogą oddychać samodzielnie. Jednak mogą one być bardzo niewygodnym doświadczeniem dla pacjenta. Oto kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc utrzymać ukochaną osobę przy respiratorze szczęśliwą i zdrową.
Najpierw należy ocenić zdolności poznawcze pacjenta. Może to pomóc lekarzowi w podjęciu decyzji, czy respirator jest właściwą decyzją, czy też nie. Jeśli pacjent jest w stanie wykonywać proste zadania, może nie potrzebować respiratora. Jeśli jednak pacjent nie może wykonywać prostych zadań, respirator jest prawdopodobnie potrzebny.
Następnym krokiem jest ocena górnych zdolności motorycznych pacjenta. Może to obejmować testowanie ich mowy i innych umiejętności motorycznych. Jeśli pacjent utracił zdolności motoryczne z powodu swojego stanu, być może nadszedł czas na wprowadzenie jakiejś terapii fizycznej. Fizykoterapia może być korzystna w pomaganiu pacjentowi odzyskać siłę mięśni i poprawić jego zdolność do wykonywania normalnych codziennych czynności.
Innym sposobem monitorowania pacjenta jest alarm respiratora. Gdy alarm zadzwoni, należy sprawdzić, czy pacjent jest zaniepokojony, czy nie. Jeśli alarm nie dzwoni, respirator jest prawdopodobnie ustawiony prawidłowo i nie powoduje niepokoju u pacjenta – sekcja ta została przygotowana przez autora serwisu hodowlaconsensus.pl. Alarm można również wyciszyć za pomocą przycisku respiratora. Może być również konieczne sprawdzenie mankietu tracheotomijnego, aby sprawdzić, czy jest niski. Jeśli jest niski, można spróbować go napompować, aby zapobiec dzwonieniu alarmu.
Następnie należy sprawdzić, czy osoba może mówić i połykać. Jeśli nie może mówić i przełykać, może potrzebować odessania ust, aby usunąć śluz. Jest to nie tylko niewygodne dla pacjenta, ale może również prowadzić do zapalenia płuc.
Bronchoskopia może być wykonana w celu pobrania próbek śluzu, jak również dróg oddechowych w płucach. Badania te mogą być bardzo przydatne w kierowaniu terapią pacjenta. Im więcej śluzu w drogach oddechowych, tym większe ryzyko zapalenia płuc. Najlepszym sposobem, aby uchronić pacjenta przed rozwojem zapalenia płuc jest usunięcie śluzu z przewodów oddechowych.
Na koniec należy monitorować częstość oddychania pacjenta. Gdy pacjent oddycha normalnie, rurki zostaną usunięte. Jeśli pacjent nie oddycha normalnie, może pozostawać przez długi czas pod respiratorem. W niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie tracheostomii, aby pacjent mógł oddychać.
Jeśli pacjent pozostaje pod respiratorem dłużej niż kilka godzin, może być zmuszony do spędzenia czasu w ośrodku opieki długoterminowej. Może to być bardzo trudne dla rodziny i przyjaciół pacjenta. Może to również przyczynić się do powstania syndromu postICU, czyli sytuacji, w której pacjentowi trudno jest dojść do siebie po przeżyciach na oddziale intensywnej terapii.
Jeśli pacjent jest na leczeniu rehabilitacyjnym, może być zmuszony do przejścia przez długoterminową terapię fizyczną. Jednakże, może również wymagać dłuższego pozostawania pod respiratorem.
Podobne tematy